Dünya, soğuk savaş sonrası, tek güçle yönetildi, gidişat göstermekteki,
tek güç yönetimi artık iflas etmekte. Dünya düzenine baktığımızda, muhakkak
çatışan iki farklı güç olmuştur.
Soğuk savaş sonrasında Amerika’nın karşısında, kendine rakip olacak herhangi bir güç
kalmayınca, dünyaya hükmetme politikaları sınır tanımaz boyutlara ulaştı.
Ortadoğu da ki enerji kaynaklarını istediği gibi kullanabilmek için (Dünya
petrol rezervlerinin % 60), Ortadoğu
coğrafyasını yeniden planlanması aşamasına Irak ile başlandığı malumunuz.
Bu enerji kaynaklarına sahip olmak isteyen, ya da bu
kaynaklardan faydalanmak isteyen diğer iki güç; Çin ve Rusya’dır. Bu iki
ülkenin tek başına bu kaynakları ele geçirmek isteyeceklerini düşünmek yanlış
olur. En nihayetinde Şhanghay birliğinin devam ettirdikleri ve Suriye konusunda
ortak hareketleri bunu göstermektedir.
Suriye’nin parçalanması ABD’nin bölgeye yerleşmesi
anlamına gelecektir. Enerji kaynaklarını istediği gibi kontrol edecek,
İsrail’in güvenliği sağlanmış olacak. Türkiye’yi engel olarak görmediği için,
İran engelini aştıklarında tamamen coğrafyanın hakimi olacak. Dört bölgede
kurulması planlanan Kürt devletini kurup,
hami atayacaktır.
Peki Rusya ne
yapıyor; baştan beri, Suriye ye
müdahaleye Çin ile birlikte hayır diyen BM
veto hakkını kullanan Rusya son günlerde Esad’ın zulme son vermesini
istiyor, herhangi bir müdahaleye ses çıkarmayacak tavrı hakim olmaya başladı. Bir yandan da
Suriye nin Tartus limanına savaş gemilerini göndermekten de geri kalmıyor.
Tarihe bir göz atarsak, İngilizler Rusya yı
Osmanlıya saldırtmak için gerekli desteği vererek, Osmanlının İngiltere’nin
kucağına düşmesini sağlamıştır. Bilinen ama hep işe yarayan İngiliz oyunları.
Şimdi bu oyunu Rusya, Amerika’ ya karşımı oynuyor. Ya da Amerika ile ortak
payda da anlaştı, göstermelik engel olma oyunumu?
Şahsi fikrim ortak payda da buluştuğudur. Uluslar arası politika da dostluk yoktur,
ülkelerin çıkar ve menfaatleri ön plandadır.
Çıkar ve menfaatler bittimi dostlukta biter.
İlk Irak müdahalesinde Türkiye, Suriye, İran, Libya,
Mısır ağırlıklarını koysalardı bu gün bu halde olmazdık, bana dokunmayan yılan
bin yaşasın felsefesi. Yılan şimdi bize döndü.
Türkan Kebeci
turkankebeci@gmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder