Hayat, diğer kullandığımız ifade ile yaşam, kimseye kalmıyor. Öyle bir an geliyor hırslarımızı, kızgınlıklarımızı, kinimizi, öfkemizi, sevgimizi, dostlarımızı, düşmanlarımızı hiç düşünmeden bırakıp gidiyoruz. Bilmediğimiz bir meçhule doğru.
‘Bir çok gidenlerin her biri memnun ki yerinden
Bir çok seneler geçti, dönen yok seferinden’
Yahya Kemal Beyatlı nın sessiz gemi dizelerin de ki gibi, gidenleri ne kadar özlesek de, gelmiyorlar. Aslında gidilen bir meçhul ya da bitiş değil. Yeni bir başlangıç. Her bitiş yeni başlangıçları hazırlamaz mı hayatımızda. Onlar da giderek yeni başlangıçlarını yaptılar. Bizler gidenlerin yerlerini dolduramadığımız için üzülüyoruz belki de. Alıştığımız için arıyoruz onları.
Gün gelecek bizim de yerimizi dolduramayacaklar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder