Bu bahçe de bir ülkenin geleceği var. Zilin çalmasıyla geleceğin tüm çiçekleri bahçeye dağılıverdi. Ülkemizin gelecekleri cıvıl cıvıl koşuşurken, bu çiçeklere gerekli yatırımı yapıyormuyuz?
Ülkemizi emanet aldığımız çiçeklerimize, yeterli eğitimi verebiliyormuyuz?
En az kırk kişilik küçük sınıflar da okumaya mecbur ettiğimiz, okul giderlerini aidat adı altında ödettirdiğimiz, performansı farklı öğrencileri birsınıfta toplayıp zayıflar sırasına atarak psikolojisini düşünmediğimiz, müzik, resim vb yetenek derslerin bile tek bir öğretmenin verdiği, rehberlik eğitimin verilmediği ve bu çiçekleri yetiştirmeye çalışırken, kendilerini geliştirmeye çalışan öğretmenlerimiz.
Peki özel okullar da ki çiçeklerimiz tabiki çok farklı; sınıflarımız geniş ve 18- 20 kişilik, performansı düşük öğrenciler için özel ders veya etütlerin düzenlenmesi, öğrencilerin sorunlarına çözüm arayan rehberlik hizmetleri, yetenek derslerini branş öğretmenlerin vermesi, öğretmenlerin maddi yeterliliği ve sürekli gelişim eğitimlerine tabii tutulmaları.
Ödenen ücretler karşılığında verilen eğitim ve öğrenim hizmetleri için normal diyebiliriz. Fakat iki eğitim sistemi arasında dağlar kadar fark var. Geleceğimize eşit olanakları sunmuyoruz. Olanıksızlıklar içinde parlak bir gelecek vaat eden
En azından, eğitim sisteminde temel kriterler oluşturulmalı ve devlet okulları da bu kriterlere getirilerek aradaki uçurum kapatılmalıdır. Eğitim herkesin eşit olarak alması gereken sosyal haktır, eğitim kurumları kazanç sağlayan ticaret haneler olmamalıdır.
Devlet, eğitim konusun da milli politika oluşturmalıdır.
Mustafa Kemal Atatürk’ün dediği gibi ‘eğitim, sevmekle başlar’, papatyalar, güller, çiğdemler, laleler hepsi bizim çiçeklerimiz.
Çiçeklerimizin hepsini bir araya getirerek güzel bir buket yapmakta öğretmenlerimize düşmektedir.
Kendine güvenen, araştırmacı, düşüncelerini açıkça ifade eden
TürkanKebeci
turkankebeci@gmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder